“Rot op met je Chia zaad!” las ik vorige week in de LINDA. Terwijl ik het kartonnen NS-bekertje met fabriekscappuccino aan mijn lippen zetten, verkneukelde ik me al bij het lezen van die woorden op de omslag van het blad en toen waren we Utrecht Centraal nog niet eens uit. Ik word namelijk zielsgelukkig bij het zien van Linda de Mol die een zak vette Vlaamse frieten staat te eten en doodmoe van alle voedselterreur die ons tegenwoordig ten deel valt. Je kunt geen magazine openslaan of je wordt om de oren geslagen met macrobiotisch rechtsgedraaide tarwegrasrecepten, die ons van onder tot boven zullen zuiveren en, met een beetje geluk en de juiste ‘mindset’, zullen leiden tot het eeuwige leven. Gatverdamme. Ik lust geen tarwegras. Ik heb het nog nooit gegeten, maar toch lust ik het niet. Tar-we-gras. Het woord alleen al is wat mij betreft zum kotsen. Dat ga je toch niet eten? Dat eten de koeien in het weiland naast mijn boerderij. En trouwens, die koeien zijn geen lang leven beschoren. Just saying…
Nou lijkt dit uit mijn mond waarschijnlijk nogal hypocriet, aangezien ik een biologisch-dynamisch glutenvrij, zuivelloos huishouden bestier op een rechtsgedraaide geitenwollensokkenboerderij in de Achterhoek, waarop ik mijn eigen groenten verbouw, aan mijn autistische zoon sensorische integratietherapie geef en onze hyperallergische dochter volstop met quinoa uit het Zuid-Amerikaanse Andes-gebergte. Dus. Ja. Ik begrijp dat ik de schijn tegen mij heb. Maar echt: dit alles is dus niet persé uit overtuiging. Het is een samenloop van omstandigheden. Als je gezin namelijk zo gemankeerd is als dat van mij, moet je rare capriolen uithalen om de boel bij elkaar te houden. Daar ga je in een prikkelarme omgeving zelf superfoods van kweken. Maar dus alleen omdat het moet. Ik was namelijk ook heel gelukkig geweest, drie hoog achter in de Amsterdamse Pijp, met een kast vol glutenrijke spaghetti en af en toe een scheut volle melk in de koffie, ipv een wolkje grijzig amandelvocht. Want: kunnen we met z’n allen niet eens gewoon een beetje minder hysterisch gaan doen?
Hysterisch, ja. Dat zijn wij, dertigers van deze wereld, geworden. Niet alleen als het gaat om eten, maar eigenlijk gewoon met alles. “We moeten een personal trainer” appte ik laatst aan een vriendin. Dat is namelijk een trend onder vrouwen van onze leeftijd, heb ik gehoord. Schijnbaar is zo’n persoonlijk stukje man-candy niet alleen de sleutel tot een superstrak lijf, maar schijn je tussen de push-ups door ook je ziel en zaligheid aan zijn treadmill te kunnen hangen. Had je in je twintiger jaren friends with benefits, eenmaal de dertig gepasseerd heb je een afgetrainde shrink with benefits. Andersoortige benefits weliswaar, maar beide varianten zorgen voor het vrijkomen van zweet en endorfines. De tweede variant is alleen wat minder goed voor de portemonnee. Maar als mijn vriendinnen deze zomer allemaal hun sixpack kunnen showen in bikini, wil ik natuurlijk niet achterblijven. Ik ken iemand die doet aan ‘yogalates’. Voor degenen onder ons die het tempo van de hysterische wereld niet kunnen bijbenen, dat is een combinatie tussen yoga en pilates. Ik moest ook even Googlen toen mijn kennis haar nieuw verworven hobby met een zalige zen-glimlach uit de doeken deed. Ik houd het zelf nog steeds heel ouderwets bij wandelen. Maar dat durfde ik uit pure schaamte niet te zeggen. Misschien als ik het voortaan ‘hiken’ noem, dat ik er dan nog mee weg kom.
“Ik ben tegenwoordig suikervrij”, “Ik voed mijn kind onvoorwaardelijk op”, “Ik brei mijn eigen kleren van wol van vrije uitloopschapen”. De uiterst verantwoorde trends vliegen je om de oren. En iedereen moet erin mee, want niemand wil tenslotte in synthetische H&M’tjes eenzaam en alleen witte bolletjes blijven kopen bij de Appie, terwijl de rest van Nederland met hun in drie keer gerecycled organisch katoen gehulde kinderen gojibessen staat te smikkelen bij Marqt. Ik ben blij dat ik naar de middle of nowhere ben verhuisd, want ik zou het in de bewoonde wereld heden ten dage gewoon niet lang meer volhouden. Toen Terrorist nr. 2 allergisch bleek voor gluten, heb ik er drie weken over gedaan om te leren hoe ik ‘quinoa’ moest uitspreken. “Ja, wij eten heel vaak kwienowaaa” kwetterde ik tegen wie het ook maar wilde horen. Uiteindelijk was het mijn moeder die niet langer kon aanzien hoe ik mezelf publiekelijk voor lul zette en me vertelde dat de juiste uitspraak ‘kien-wah’ is. Mijn moeder is 66. Mijn moeder is hipper dan ik. Ik geef het op, de wereld is mij voorbij gestreefd.
Op dit moment draag ik een vest dat voor minstens de helft uit polyester bestaat. Ik heb gelezen dat vrouwen spontaan dood neervallen van koemelk (mannen mogen wél aan de Campina blijven) en dat zuivel dus echt zó 2014 is, maar ik vind dat grijze amandelschuim op mijn koffie zo onappetijtelijk. En ik roep heel vaak “Goed zo!” tegen de Terroristen, ook al is dat volgens de opvoedgoeroe’s echt hé-le-maal fout en kweek ik daar gedragsgestoorde kinderen met geldingsdrang mee. Ik doe het lekker toch. Mág ik alsjeblieft? Ik meen me namelijk te herinneren dat ik zelf ook groot geworden ben op ontbijtkoek, kleren van de C&A en complimentjes van mijn ouders en ik leef nog steeds. Ik wil mijn tanden niet poetsen met kokosolie, want ik vind een likje Prodent veel lekkerder. Van hennepzaad krijg ik vast een ijzersterk geheugen, maar zolang ik zelf geen snavel heb, mogen de vogeltjes mijn portie hebben. Echt, ik wil met liefde heel gezond en maatschappelijk verantwoord doen, maar overdrijven blijft ook een vak.
Natuurlijk, we weten nu dat geraffineerde suiker eigenlijk gewoon verkapte cocaïne is. Uiteraard kun je beter kleding kopen die niet door uitgebuite kindertjes uit ontwikkelingslanden in elkaar gezet wordt. En oke, ik geef het toe, ik heb ook stiekem drie jaar aan zweverige Hatha Flow Yoga gedaan. We weten meer, kunnen meer en gelukkig is er tegenwoordig meer te koop dan alleen t-shirts van uiterst vlambare kunststof en pastasaus uit een potje. Maar kan het allemaal niet wat minder extreem? Af en toe een gojibes door de koeienyoghurt, maar ook één keer in de maand dat zo gewraakte patatje? Met een beetje extra mayonaise? Dan heb ik tenminste nog een reden voor het inhuren van zo’n fijne gespierde sportleraar aan huis, die me crunches laat doen op mijn eigen erf. Want dat is dan een trend waar ik stiekem wel aan mee wil doen. En een béétje hysterisch mag wel. Gewoon lekker met mate. Toch?
Binnenkort: Stadsmeisje doet ook hysterisch!
Omdat ik al een keer beticht ben van om me heen roeptoeteren zonder dat ik er echt verstand van of ervaring mee heb (lees: ‘Veel geblaat en weinig wol’), ga ik vanaf 1 Maart een maand lang zo’n ‘hysterische trend’ van dit moment aan den lijve ondervinden: het Paleo-dieet. Niet om af te vallen, maar om net zo ‘gezond’ te worden als de rest van mijn generatie. Menig MS-patiënt schijnt er spontaan van te genezen, dus dat wil ik zelf ook weleens meemaken. Bovendien heb ik me laten vertellen dat je met dit dieet de hele dag biefstuk mag eten. Aanlokkelijk, voor een carnivoor zoals ik. In de maand Maart zal ik op dit blog regelmatig updates geven over mijn ‘Paleo Challenge’.
Disclaimer: de stukjes op dit blog kunnen van toon veranderen, ivm groeiend chagrijn bij de schrijfster door gemis aan koolhydraten en kaas.
NB: Manlief en de Terroristen zullen niet deelnemen aan de ‘challenge’. Manlief heeft al aangegeven een maand lang bij McDonalds te gaan eten en ik ben van mening dat mijn kinderen niet het slachtoffer hoeven te worden van mijn hysterie. Bovendien lust Terrorist nr. 1 geen vlees, dus die zou ik met Paleo waarschijnlijk voor het leven traumatiseren.
chica
23 februari 2015 at 08:42 (10 jaar ago)Whoehoeeee, zet’m op Stadsmeisje! Ik ben benieuwd…
Vala
23 februari 2015 at 08:55 (10 jaar ago)Ja, ik zelf ook! ;-)
manon
23 februari 2015 at 14:42 (10 jaar ago)Waarom drink jij amandelmelk ipv koemelk? Je dochter kan niet tegen zuivel, als je amandelmelj ranzig vindt: wat let je om lekker een scheut volle melk toe te voegen? Je gaat toch ook geen gv-brood eten omdat zij het niet mag (hoop ik toch)?
Vala
23 februari 2015 at 14:51 (10 jaar ago)Dag Manon,
Als je een kind hebt met een glutenallergie, kunnen zelfs een paar luizige kruimels normaal brood, bijvoorbeeld op de vloer, voor een reactie zorgen. Dus ja, wij bakken zelf glutenvrij brood en eten dat ook allemaal. Wel zo praktisch. Wat betreft die amandelmelk: dit stuk geeft aan dat ik dus juist niet aan al die voedseltrends meedoe, OMDAT ik liever af en toe een scheut koemelk in mijn koffie heb, ipv een wolkje amandelmelk en er zelf van overtuigd ben dat ik van koemelk niet meteen dood neerval. Maar dat wil niet zeggen dat ik dat wolkje amandelmelk nooit geprobeerd heb, natuurlijk. En overigens kun je er prima glutenvrije pannenkoeken mee bakken :-D.
manon
23 februari 2015 at 15:34 (10 jaar ago)Ik heb zelf coeliakie, dus ben heel goed op de hoogte van het wel-en-wee van deze aandoening en de consequenties. Desalniettemin zou het mij te ver gaan om iedereen dan maar te onderwerpen aan dit dieet. Ieder z’n keuzes.
Vala
23 februari 2015 at 15:49 (10 jaar ago)Wat vervelend dat jij zelf Coeliakie hebt! Begrijp me niet verkeerd, ik wil niet insinueren dat jij er geen verstand van hebt. Ik vind het wel vreemd dat jij vervolgens denkt te weten dat ik ‘iedereen onderwerp aan dit dieet’. Waar heb ik dat gezegd dan? Wij bakken glutenvrij brood en hebben ervoor gekozen dit ook zelf te eten. Dat kan toch? En ja, wij eten met z’n allen dus ook glutenvrije koekjes en pasta, simpelweg omdat dat praktischer is, dan alles gescheiden te houden. Maar dat betekent niet dat onze zoon of wijzelf de gluten maar voorgoed hebben afgezworen (want op school en waar dan ook eet onze zoon gewoon best weleens normaal brood o.i.d. en hij (en wij zelf) gebruiken gewoon zuivel van koemelk, hoor. Onze dochter mag dat niet, maar dat betekent niet dat onze zoon geen kaas op z’n brood mag, of we geen gewone melk in de koelkast hebben staan.
manon
24 februari 2015 at 06:08 (10 jaar ago)Dan heb ik zaken verkeerd geinterpreteerd. Ik meen in een blog van je gelezen te hebben dat je zoon ook gv-brood mee neemt naar school.
Vala
24 februari 2015 at 06:50 (10 jaar ago)Hij krijgt beide mee, soms glutenvrij, soms normaal. Hij heeft geen enkele allergie, dus hij krijgt ook gewoon alles te eten. Gluten, zuivel, soja, koekjes, etc. Wij vinden het qua brood alleen het meest praktisch om allemaal meestal glutenvrij te eten, omdat we merkten dat onze dochter er last van had als er normaal brood in huis was, ivm de kruimels etc. Vooral toen onze zoon nog wat kleiner was en hij dus nogal eens liep te kruimelen met z’n brood. Het is erg lastig om alles strikt gescheiden te houden. Als je dan allemaal glutenvrij brood eet, heb je dat probleem ook niet meer.
chica
23 februari 2015 at 17:25 (10 jaar ago)Hey Manon, volgens wordt ons geen dieet opgedrongen door Vala… Zij gaat juist testen of er een bodem van waarheid schuilt achter alle chiazaad-gekte maar dan bij het dieet dat het beste past bij haar ziekte. Haar moeder doet voor de gezelligheid mee en volgens mij laat ze haar man en kinderen er juist buiten.
Ik ben wel benieuwd – al heb ik geen MS, ik ken veel mensen die het wel hebben en lees veel goeds over paleo als je deze ziekte hebt.
Als jij een blog hebt over coeliakie dan kan je daar toch ook heel veel interessants over schrijven waar anderen iets aan hebben?
simone
23 februari 2015 at 17:31 (10 jaar ago)Ik vind het hartstikke goed dat je dit gaat doen, Vala! Moedig, joh.
En ach, Manon, volgens mij gaat de allergie van haar dochtertje verder dan coeliakie…
manon
24 februari 2015 at 06:06 (10 jaar ago)Vreemde reactie op mijn comment dit. Daar zeg ik toch niets over? Dat haar dochter chronisch ziek is, en dan redelijk ernstig, dat is op verschillende plekken op internet te lezen..
Michelle
24 februari 2015 at 07:12 (10 jaar ago)Hoi! Niet eerder gereageerd, maar ik ben fan. Fantastische columns schrijf je!
Vala
24 februari 2015 at 08:15 (10 jaar ago)Dag Michelle,
Dankjewel! Leuk om te horen, ik hoop dat je mee blijft lezen.
Elke
24 februari 2015 at 10:56 (10 jaar ago)Leuk dat je Paleo gaat eten! Ik ben benieuwd naar je ervaringen :-)
(ps: je weet toch dat je koolhydraten niet écht hoeft te bannen hé? zetmeelrijke groenten en fruit heb je nodig, en veel vrouwen doen het vaak net slecht op koolhydraat-arme diëten omdat het hun lichaam veel stress geeft)
Vala
24 februari 2015 at 12:02 (10 jaar ago)Dag Elke,
Ik ben me nog aan het inlezen, zodat ik volgende week goed beslagen ten ijs kom. Alle tips zijn welkom, dus dankjewel!