“Ja goedenmiddag, u spreekt met Canal Digital. Komt het gelegen dat we u even bellen?”.
“Nou nee, eigenlijk niet”.
“Maar we willen u toch echt graag spreken, mevrouw. Het gaat over uw internetaansluiting”.
“Die is niet bepaald goed. Of eigenlijk gewoon niet bestaand”.
“Nee, daar bel ik dus ook over, mevrouw. Want ik had eerst uw echtgenoot aan de lijn en die zei dat ik beter u kon bellen, omdat u van plan was om een klachtenbrief te gaan schrijven”.
“Ja, daar ben ik erg goed in, in klachtenbrieven”.
“Nou, dat zei uw man ook al. Dus ik denk: ik bel even, want dan hoeft u misschien niet meer te schrijven”.
“Ik betwijfel het”.
We hebben dus nog steeds geen internet. Vandaag zou er een monteur komen. Tussen 12.00 en 17.30 uur. Het is inmiddels 20.00 uur en de oprijlaan blijft akelig leeg. Vorige week heeft monteur nummer drie een verbinding gefabriceerd die:
1. Illegaal is
2. Meestal niet werkt
3. Alleen werkt als je met je laptop buiten op de stoep gaat zitten
Aangezien het Juni is en de temperaturen buitenproportioneel hoog zijn voor Nederlandse begrippen is dat buiten op de stoep moeten zitten nog niet eens het grootste probleem. Je krijgt er nog een mooi kleurtje bij. Illegaal Achterhoeks internet is namelijk niet erg snel, dus ik ben ondertussen prachtig bruin. Ieder nadeel heeft z’n voordeel, zullen we dan maar zeggen.
“Ja mevrouw, want ik begrijp dat het niet zo erg wil lukken met het internet, hè?”.
“Nee… Dat krijg je als jullie niks aansluiten”.
“Nou ja, maar het ligt natuurlijk een beetje ingewikkeld. Want u wilt twee aansluitingen op één adres”.
“Ja, aangezien er hier twee gezinnen wonen, lijkt me dat niet meer dan redelijk”.
“Maar dat is wel lastig, hoor mevrouw”.
“Ach, er liggen gewoon twee aansluitingen, dus het lijkt me geen hogere wiskunde”.
“Ik begrijp dat u geïrriteerd bent”.
“Nou ja, als ik niet snel kan internetbankieren declareer ik de maandelijkse hypotheeklasten wel bij u. Misschien dat dat het leed verzacht”.
“Haha, u bent wel grappig, mevrouw”.
“Fijn dat er in ieder geval nog iemand is die de humor ervan inziet”.
Waarom is het zo moeilijk om een internetaansluiting te realiseren? Kan iemand mij dat vertellen? Ik begrijp dat ik in the middle of nowhere ben gaan wonen, maar mensen in de Achterhoek zitten toch ook op Facebook? Mensen in de Achterhoek betalen toch ook digitaal hun rekeningen? Of ben ik zo stads dat ik me niet realiseer dat ze hier hun vrije tijd nog besteden aan het sturen van handgeschreven brieven en dat ze hun salaris contant uitbetaald krijgen en in een oude sok onder hun matras bewaren? Misschien moet ik de strijd opgeven, mijn ganzenveer uit het vet halen en voortaan schriftelijk contact onderhouden met mijn sociale cirkel. Ik begin te vermoeden dat er niks anders op zit.
Het lijkt me wel zaak dat ik zorg dat ik snel nieuwe Achterhoekse vrienden maak. Want als mijn Amsterdamse contacten handgeschreven post ontvangen, gooien ze die waarschijnlijk meteen bij het oud papier. De meeste mensen hebben sowieso een Nee/Nee sticker op hun brievenbus, dus mijn wanhopige pogingen om de vriendschappen te behouden halen waarschijnlijk niet eens de Amsterdamse brievenbussen. Laatst zag ik dat er hier in de buurt een toernooi ‘Tractor Pulling’ gehouden wordt. De rooksignalen worden al fanatiek doorgestuurd, dus ik ga ervan uit dat alle Achterhoekse hipsters er zullen zijn. En eerlijk is eerlijk: wie heeft er internet nodig, als je vrienden met een tractor hebt?
