Wie dit blog vanaf het begin gevolgd heeft, kan zich misschien de Slag om het Internet nog wel herinneren. Het heeft ons bijna twee maanden gekost om de boerderij digitaal op de rest van de wereld aangesloten te krijgen. Een barre tijd, want verkassen naar een landgoed in the middle of nowhere is één ding, maar vervolgens ook niet meer kunnen Facebooken is wel gelijk heel erg back to basic. Je kunt het tenslotte ook overdrijven. Gelukkig hebben we middels huilen, smeken, dreigen en zelfs een tijdelijke illegale oplossing uiteindelijk toegang tot het wereldwijde web verkregen. Echt up to date is het echter allemaal niet. We hoeven nog net niet in te bellen, maar het modem valt met enige regelmaat zonder aanwijsbare reden uit, als het stormt begint het kastje zachtjes te roken en van downloaden en streamen raakt het Achterhoeks internet op z’n zachtst gezegd in een existentiële crisis. Manlief en ik hebben het laatste seizoen van True Blood moeten missen, omdat tijdens het binnenhalen van de afleveringen mijn laptop zo warm werd, dat we de machine een nacht in de schuur hebben moeten leggen omdat we bang waren voor ontploffingsgevaar. Maar goed, in de Achterhoek heeft waarschijnlijk niemand van HBO gehoord, dus we zullen wel de enigen zijn die zich afvragen hoe het afgelopen is met Sookie Stackhouse en consorten.
Maar, er gloort hoop aan de digitale horizon, zo lazen wij in maar liefst drie verschillende kranten. “Heb je het gehoord, heb je het gehoord?” kwam mijn moeder afgelopen weekend met de deur in huis vallen. Mijn laptop was op dat moment al zo’n half uur zuchtend en steunend bezig de treintijden van de NS te laden, dus ik had wel even tijd voor het artikel dat ze opgewonden op mijn toetsenbord wierp. ‘Provincie helpt Achterhoek aan snel internet’ kopte Trouw. Mijn hart sloeg een paar slagen over. In 2015 slaan tien Achterhoekse gemeenten de handen in elkaar en zullen de bewoners van de buitengebieden verblijden met glasvezel. Ik heb even een traantje weg gepinkt. Blijkbaar ben ik toch niet de enige die een verhuizing overweegt vanwege het prehistorisch internet. Ons landgoed en veel meer andere boerderijen in de buitengebieden bevinden zich namelijk in de zogenaamde ‘witte vlekken’, een soort aardse zwarte gaten, waartoe de vooruitgang nog niet is doorgedrongen. Onderzoek heeft nu uitgewezen dat mensen massaal de boerderijen vaarwel zeggen, omdat ze zich digitaal in een hoekje gedrukt voelen. En dat moet natuurlijk in de kiem gesmoord worden, want voor je het weet migreren we met z’n allen naar de Randstad, om daar de bronnen op te souperen. Een soort Independence Day, met ons Achterhoekers als parasiterende aliens.
‘Beglazing’ van het buitengebied is van levensbelang, zegt de lokale politiek en ik sluit mij bij dat standpunt volledig aan. Iedere dag dat ik er langer dan een minuut over doe om Google te laden, sterf ik van binnen tenslotte een klein beetje. En het is niet alleen stadse import zoals wij die ervoor pleiten de Achterhoek naar de tegenwoordige tijd te halen. Zelfs de doorgewinterde boeren kunnen niet meer zonder breedband. Tenslotte draaien de melkrobot en tal van andere agrarische machines op snel internet en ook de leerlingen van de dorpsschooltjes hebben tegenwoordig van Wikipedia gehoord. Als we niet uitkijken komt er straks niemand in de Achterhoek meer van de basisschool af, omdat de kinderen het vertikken de bronnen voor hun werkstukken nog langer uit de stoffige dorpsbibliotheek te halen. In 2015 wordt er daarom een Achterhoeks breedbandbedrijf opgericht, dat het platteland van haar witte vlekken moet bevrijden. Ik kan het bijna niet geloven: moderne tijden op het platteland!
Voorwaarde voor deze opwelling van progressie is echter wel dat, per gemeente, 50% van de woningen in het buitengebied zich wil laten voorzien van glasvezel. Dat betekent dus dat minstens 20.000 huishoudens in onze gemeente zich moeten willen laven aan de geneugten van het breedband. Binnenkort begint de gemeente met inventariseren wie er allemaal interesse heeft. Hierbij bied ik mij aan als Ambassadeur voor het Snel Achterhoeks Internet. Ik denk dat ik een actiegroep begin om iedereen in de buurt te mobiliseren. Als het moet, ga ik zelf alvast aan het scheppen in mijn tuin om ruimte te maken voor de bekabeling. Voor het faciliteren van de vooruitgang is werkelijk geen brug mij te ver. Nadenken over mijn goede voornemens voor 2015 hoeft niet meer, mijn doel voor komend jaar lijkt me duidelijk: de Achterhoek de 21e eeuw in helpen.
Ik heb al eens eerder een internetmonteur bedreigd met eenzame opsluiting in ons kippenhok en ik zal niet schromen opnieuw met grof geschut te komen. Wie het Achterhoeks breedbrand een strobreed in de weg legt, krijgt met mij te maken. True Blood’s Eric Northman wordt mij tenslotte geen twee keer door de neus geboord.
