Tussen de regels

Het moest er natuurlijk een keer van komen en eigenlijk ben ik nog verbaasd dat het een jaar heeft geduurd. Maar, nu dit blog inmiddels ruim over de 100 schrijfsels heen is en ik ook met enige regelmaat te lezen ben op ouderplatform Me-to-We, is het dan eindelijk zover: de commentaren over de Geuzennaam van mijn kinderen beginnen binnen te druppelen. Want: wie noemt zijn bloedjes nou ‘Terroristen’? Eigenlijk kan dat gewoon niet, toch? De opmerkingen op mijn eigen blog zijn vooralsnog mild en beleefd, er wordt gevraagd of het misschien niet eens tijd wordt een andere naam te kiezen. Omdat ‘Terroristen’ zo negatief klinkt. En schijnbaar hebben mensen dan vervolgens moeite om de rest van zo’n blogje te lezen. Op de Me-to-We Facebookpagina zijn de lezeressen echter heel wat harder. ‘Geestesziek’ ben ik al genoemd en als ik de mama’s mag geloven, heb ik eigenlijk geluk dat het AMK nog niet gebeld is. Want ja, op social media is het natuurlijk lekker makkelijk azijnpissen. De dames hoeven mij dan tenslotte niet persoonlijk aan te spreken. Laf, is dan zo’n ongenuanceerde term die ik daarvoor zou gebruiken. Maar ook dat zal ook wel weer heel negatief zijn.

Maar laat ik bij deze dan heel duidelijk zijn: nee, ik ga geen andere naam kiezen voor mijn kinderen. Ik zie werkelijk niet in waarom. Een ieder die denkt dat ik mijn kinderen daadwerkelijk vergelijk met het soort mensen dat aanslagen pleegt in de Gazastrook, of vliegtuigen in wolkenkrabbers boort, is niet helemaal goed bij haar hoofd. Soms lees ik mijn eigen stukjes weleens terug. En hoewel ik mezelf niet al te erg op de borst wil kloppen, is er zonder twijfel in ieder geval één ding uit te destilleren: de liefde voor mijn kinderen. Voor die ‘Terroristen’ dus. De meeste van mijn blogs gaan over hen en over hoe mooi, lief en bijzonder ze zijn. Over hoeveel ik van hen houd, hoe zeer hun welzijn mij aan het hart gaat. Maar het taboe om niet alles te verheerlijken is blijkbaar zo groot, dat mensen niet meer tussen de regels door kunnen lezen. Wat jammer vind ik dat.

Zo langzamerhand word ik echt een beetje moe van dat constante gezeur over mijn zogenaamde ‘negativiteit’. Want omdat ik niet iedere dag met een roze truitje aan en een bloem in mijn haar dansend door het leven ga, ben ik blijkbaar een soort kreng. Omdat ik er openlijk voor uit kom dat ik mijn kinderen dus gewoon echt niet altijd lief vind, dat ik een kont vol aambeien had na allebei mijn bevallingen en, plain and simple, dat het leven op sommige momenten gewoon best weleens fucking zwaar kan zijn. Daarom ben ik blijkbaar een bitch. Oke, prima. Ik noem het liever realistisch. Ik doe namelijk niet aan sugar coaten, ik zie daar de noodzaak echt niet van in. Want, het leven is gewoon niet altijd leuk. Dat kan ook helemaal niet. Hoeft ook helemaal niet. Maar betekent het dan dat je gelijk maar ongelukkig bent? Of een zure muts? Dat lijkt me onzin.

Eerlijk gezegd denk ik namelijk dat er weinig mensen zijn die zo positief in het leven staan als ik. Ik heb het namelijk echt niet makkelijk. Want ik ben chronisch ziek. Ik heb een autistische zoon en een zieke dochter. Dat is best veel ellende. In principe zou ik dus best reden hebben voor een depressietje. Of twee. Of in ieder geval een beetje levensmoeheid. Want weet je, zo leuk is het echt niet om elke dag pijn te hebben. Dat is namelijk zo. Ik heb elke dag pijn. Niet zo dat ik lig te kreperen, maar het is er wel altijd. Het is ook niet leuk om met de gemeente in de clinch te moeten om hulp te krijgen voor je zoon. Of om de zoveel tijd je dochter in de houdgreep te moeten nemen in het ziekenhuis, omdat ze weer tien buizen bloed moeten aftappen. Sommige mensen zouden daar best een beetje van instorten. En dan heel hard “Kut!” en “Godver!” enzo roepen. En terecht.

Maar ik voel me niet negatief. Ik vind het leven namelijk eigenlijk gewoon best wel leuk. En mooi. Ook met MS, autisme en mysterieuze darmproblemen. Maar ik ben wel sarcastisch. En eerlijk. Altijd al geweest. Daar leef ik op, een beetje harde grappen maken, de draak steken met het leven. En vooral ook: met mezelf. Want ik mag mijn kinderen dan Terroristen noemen, ik zet mezelf op dit blog net zo goed heel vaak voor lul. Je moet jezelf namelijk niet al te serieus nemen. Daar krijg je alleen maar rimpels van. En bovendien, hoe belachelijk is het, wat mij de afgelopen tijd allemaal is overkomen? Zou zonde zijn om daar niet een paar rake grappen over te maken, toch?

Dus ja, mijn Terroristen blijven Terroristen. En nee, ik was ook niet van plan om binnenkort genuanceerd te worden. Dat vind ik namelijk maar saai en wie wil er nou saaie stukjes lezen? Voor wie blij wordt van suikerzoete blogjes, is er op het wereldwijde web genoeg te vinden, dus je hoeft mij niet te lezen. Maar hou op met me steeds maar negatief te noemen. Want, wie in staat is door de regels heen te lezen, ziet nou juist het tegenovergestelde.

Share

22 Comments on Tussen de regels

  1. Mariette
    8 juni 2015 at 08:15 (9 jaar ago)

    Je stukjes zijn heerlijk herkenbaar. Nee kinderen zijn niet altijd leuk, lief en aardig net als ik en volgens mij ieder ander. Ook ik ben niet altijd even lief, leuk en aardig over mijn kinderen en inderdaad hier kan niet iedereen tegen. Maar neemt niet weg dat we ze voor geen goud willen missen want ze zijn wel heel bijzonder.

  2. Geertje
    8 juni 2015 at 08:28 (9 jaar ago)

    Ik ben bijna 68 , moeder van 3 kinderen, oma van 5. Dus ik heb al een behoorlijk leven achter de rug. Ook met gezondheidsperikelen. Dokters en ziekenhuis bezoeken etc. Ik kan maar een ding zeggen. Ga zo door. Houd je zelf niet voor de gek. Alles is niet altijd even leuk. Maar met humor, optimisme en openheid kom je het verst.

  3. Claudia
    8 juni 2015 at 08:32 (9 jaar ago)

    Inderdaad! Niets aan doen. Jouw terroristen zijn je schatten! En juist jouw verhalen raken me omdat ze echt zijn, herkenbaar en ook nog leuk! Vooral zo doorrrrrrgaan!!

  4. josephine
    8 juni 2015 at 08:36 (9 jaar ago)

    Je hoeft niet eens tussen de regels door te lezen om te weten hoeveel je van je Terroristen houdt: het spat van het scherm af! Ga. Zo. Door. Precies zoals je dat nu doet, je bent mijn favoriete blogger/mama/satirische schrijver/levenswijshedenverteller/observator/etc…

  5. Kelly
    8 juni 2015 at 09:19 (9 jaar ago)

    ik vind je stukken heerlijk om te lezen. Ik moet er altijd vreselijk om lachen en eerlijk gezegd: het werd tijd dat iemand van de roze wolk afdonderde en gewoon de waarheid verteld!
    Stop dus vooral niet om je kindjes anders te noemen, want het ligt meer aan de negatieve reacties dan aan jouw stukken!
    Kelly

  6. Leonie
    8 juni 2015 at 09:30 (9 jaar ago)

    Ik schrok bij het lezen van het begin… Dacht alleen maar: ‘Nee, niet stoppen!!!’
    Je schrijft geweldig. Je hebt enorm veel humor!
    Door het lezen van jouw stukjes krijg ik energie. Fijne realistische stukken.
    En die namen… Lekker belangrijk.
    Door het lezen van jouw verhalen zie je dat je enorm veel houdt van je kinderen. Mensen die dat niet zien, lezen je stukken niet goed.
    Ik ben in ieder geval enorm blij als je weer wat geschreven hebt! Ga zo door!!!!!

  7. Heleen
    8 juni 2015 at 09:31 (9 jaar ago)

    Ach ja, ik snap best dat sommige mensen van mening zijn dat terroristen een negatieve klank heeft. Wat ik níet snap is dat die mening te pas en te onpas geventileerd moet worden. Als jij jouw kids terroristen wilt noemen, lekker doen! Ik vind dat je prachtig en herkenbaar schrijft. En vooral erg liefdevol over je terroristen.
    Groetjes Heleen.

  8. Anoniem
    8 juni 2015 at 09:41 (9 jaar ago)

    Ik lees al je blogs van A tot Z, dus heb een redelijk beeld ondertussen. Als er nou één ding is dat je niet doet, is je ontzettend negatief uitlaten over je kinderen, juist niet! Terroristen: mooie geuzennaam, en vooral blijven gebruiken.

  9. Tamara
    8 juni 2015 at 11:36 (9 jaar ago)

    AMEN!!!!

    Groetjes van een trotse mama van tweeling Etter & Bak

  10. sabine
    8 juni 2015 at 14:32 (9 jaar ago)

    *steekt tong uit naar de betweters*

    Lekker jezelf blijven en vooral blijven schrijven zoals je doet. Daarom kom ik hier namelijk langs ;)

  11. Niek
    9 juni 2015 at 07:56 (9 jaar ago)

    Dat is het aller makkelijkste. Zaniken en zeiken, op internet, zonder dat iemand je kent of ziet.
    Laat ze maar lekker. Jij hoeft je voor niemand te verantwoorden.
    Keep ‘m coming, die mooie logjes!

  12. Daisy
    9 juni 2015 at 09:00 (9 jaar ago)

    Ik vind je stukjes echt een verademing! Ik zit regelmatig hardop te lachen tijdens het lezen, geweldig je sarcasme. En de liefde voor je kinderen straalt er echt wel van af hoor. Die mutsenmaffia moet gewoon lekker hun mond houden en fijn de Wij jonge ouders ofzo gaan lezen….

  13. Sanne
    9 juni 2015 at 09:46 (9 jaar ago)

    En zo is het!! Ik vind het heerlijk om je verhalen te lezen omdat het vaak o zooo herkenbaar is! Het is niet altijd zo mooi als veel mensen het doen voorkomen en het is dan fijn om te lezen dat er meer mensen zijn die het zo meemaken en er wél over durven te praten/schrijven.
    Ook wij hebben thuis minder zoete ‘koosnaampjes’ voor onze kids maar dat wil niet zeggen dat je niet ontzettend veel van ze houdt!

  14. Marianne
    9 juni 2015 at 15:02 (9 jaar ago)

    Wat kunnen mensen heerlijk zeuren zeg… what’s in a name?! Bijnamen mogen toch beetje gek en afwijkend zijn? Gewoon lekker doorschrijven over je terroristen ;-)

  15. kopka
    9 juni 2015 at 17:25 (9 jaar ago)

    Nooit eerder gereageerd, nu vind ik het nodig.
    Het is juist dié benaming die me meteen overtuigde verder te lezen. Humoristisch en lekker duidelijk. Het leven is hard, laten we er met humor iets moois van maken.

  16. Liane
    9 juni 2015 at 19:23 (9 jaar ago)

    Precies, ik sluit me helemaal aan bij alle reacties hierboven. Ook lekker makkelijk ;) Gewoon zo doorgaan; je verhalen zijn prachtig en de liefde voor je Terroristen is heel duidelijk; wie dat niet snapt kan gewoon niet zo goed lezen. En nu heb je genoeg verantwoording afgelegd. Niet nodig, zo te zien zijn er genoeg mensen die jouw humor, sarcasme en liefde voor je kinderen wel zien en begrijpen. Daar doe je het voor, toch? Lekker doorgaan zo!

  17. Iris
    9 juni 2015 at 20:48 (9 jaar ago)

    Jij noemt ze terroristen, die van mij noem ik mijn hooligan en in mijn klas heb ik ouder die haar 4 zoons de Daltons noemt (ter info; heerlijke jongens, maar een ware hel in een groep 1/2/3 combi… waar één in groep 1, één in groep 2 en twee in groep 3 zitten). Volgensmij is er niets mis met zelfspot en al helemaal niet als je tot over je oren in de serieuze zorgen zit.
    De mensen die zo achterlijk reageren noemen hun kinderen waarschijnlijk ‘kids’ en maken zich druk over dat hun zaterdag naar de kloten is vanwege alle sportclubjes waar ze hun ‘kids’ heen moeten brengen…. ;-)

  18. marlies
    10 juni 2015 at 08:05 (9 jaar ago)

    oh lieve help. Zoveel negatieve commentaren is niet fijn; Ik vind niets mis met de benaming ‘terroristen’. Ik vind ook niets mis met af en toe een beetje zeuren over onze kinderen: perfect zijn ze toch niet? En je moet er toch ook f***ing veel voor opgeven? Gelukkig komt er nog meer voor in de plaats en zien we ze doodgraag. Precies daarom hou ik ook van het me-to-we forum (als Belgische). Het is bijna het enige forum dat ik ken waar met de nodige humor en zonder de typische verheerlijking over het moederschap wordt gesproken. Erg herkenbaar. Ik stel voor dat de dames die er negatieve commentaar op leveren, er gewoon wegblijven (ik kan die comments niet lezen nog er iets aan toevoegen)…

  19. Suzanne
    10 juni 2015 at 20:33 (9 jaar ago)

    Amen! Ik vind jouw blogs geweldig! Heerlijk verfrissend: moeders met zelfspot die niet alles wat grijs is geforceerd met een roze sausje overgieten. Kom op zeg: kinderen zijn fantastisch, maar zo leuk zijn slaapgebrek, nooit eens tijd voor jezelf en driftbuien in het openbaar niet. Laten we elkaar vooral niet vertellen dat dat wel zo is. Ik heb grote bewondering voor hoe jij in het leven staat en moet vaak hard lachen om je blogs. Ga vooral zo door!

  20. Maran
    12 juni 2015 at 11:45 (9 jaar ago)

    Ik vertegenwoordig duidelijk de minderheid hier, want ik vind de geuzennaam terroristen niet zo leuk. Hetzelfde zou ik dat vinden als bloggers hun kinderen zouden benoemen met namen als Satan, psycho, deliquent, idioot e.d. Ik snap de bedoeling en ik weet ook echt wel dat de kinderen hun naam niet aandoen, maar ik vind het gewoon niet prettig lezen en de associatie niet prettig. That’s it.

  21. Jim
    2 juli 2015 at 18:46 (9 jaar ago)

    Jeetje, alleen vrouwen die je antwoorden… :)
    Hoop dat je dit leest. Ik heb het artikel in de Libelle gelezen en werd erdoor gegrepen om het volgende
    Het iedere dag pijn ken ik wel (oeps, moment er schijt net een vogel op mijn iPad dat heb ik weer) vanuit een andere optiek, die van Arthritis Psoriatica. Nu wil het dat dit net als MS en Crohn (had je daar al aan gedacht mbt je darm problemen) een auto immuun aandoening is. Ik gebruik er een medicijn voor dat al meer dan 30 jaar in gebruik is maar nog steeds niet geregistreerd is. Recent is er een nieuw medicijn op de markt gekomen voor MS, genaamd Tecfidera. Qua werkzame stof identiek aan dat wat ik slik alleen twintig keer duurder. De werkzame stof blijkt te werken tegen Een hele reeks van auto immuun aandoeningen. Wellicht kan het jou ook helpen. Kom eens kijken op psoriasistherapie.nl of zoek eens rond in psoriasisclub.org, dat laatste is een forum waar men ongelooflijk veel weet. Ik zou nog graag heel veel meer naar je willen schrijven, maar laat het even hierbij. Bedenk wel, ieder huis heeft zijn kruis, maar ik besef wel dat jij/jullie wel onevenredig geraakt zijn. Ook weet ik dat je hoe dan ook van je kinderen houdt, doe ik ook van de mijne, hoewel hun levens heel anders lopen dan je in gedachten hebt.

  22. Anne
    7 juli 2015 at 08:09 (9 jaar ago)

    Ik geloof dat ik mijn verloren zus heb gevonden …. Ik noem mijn kroost ook al jaren mijn terroristen, sterker nog ….ik ben de trotse hoeder van een heel bolwerk ervan (lees: 4 stuks) ik ben niet van het sugar coaten.. En de enigste manier voor mij om te overleven in deze geflipte wereld is door humor! Ik heb nu een paar stukjes van je gelezen, maar volgens mij hoef ik me niet te vervelen deze zomer .. Een hele fijne dag! Groetjes anne

Leave a reply to marlies Cancel reply

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.